Zvonimir Bogdan, poznat pod nadimkom “Zvonko“ rođen u Somboru prvom polovinom dvadesetog veka, jedan je od naših najvećih pevača narodne i pop- folk muzike.
Njegove pesme su o ženama, o ljubavi i životu, uvek su u vezi sa teritorijom Vojvodine. Pored ovoga Zvonko ima svoju vinariju, kao i mnoge hobije o kojima će kasnije biti reč.
Zvonimir “Zvonko“ Bogdan- Biografija
Poznati srpski pevač, rođen je u Somboru 5. januara 1942. godine, u tadašnjoj Kraljevini Jugoslviji. Kao najlepše dane u svom životu pamti vreme u kom je uživao u bezbrižnom životu sve do polaska u osnovnu školu, odnosno vreme provedeno sa svojim dedom Stipanom Kukuruzarom na njegovom prelepom salašu, gde je i odrastao.
Najviše je voleo i divio se svom dedi. Zvonimirov otac je po struci bio zanatlija kovač, a zvao se Stipan Bogdan. Stipan je veoma često na kraju dana, nakon završenog posla, odlazio u kafanu gde je uživao u narodnim pesmama i zvuke tamburaša, zbog čega bi često kući dolazio u ranu zoru upravo u pratnji tamburaša.
Zvonku je sve to delovalo veoma lepo, bilo mu je čudno što takav način života njegovog oca nije prouzrokovao svađe u njihovoj porodici. Divio se na neki način svojoj majci što nikada nije prebacivala njegovom ocu, volela ga je i verovala mu je, znala je da su kafana i tamburaši njegov način da se opusti od posla. Stipan Bogdan je važio za velikog domaćina, kom je uvek na prvom mestu bila njegova porodica, odnosno briga o domaćinstvu.
Dugi niz godina Zvonkov otac, Stipan Bogdan, i sam se bavio muzikom, on je pevao u KUD “Miroljub“. Pored ovoga, nastupao je i kao veoma poznat pevač u somborskom “Bunjevačkom kolu“, u kom je ostavio značajan trag. Sve ovo dodatno je motivisalo mladog Zvonka da se i sam oproba u muzici. Kako je mnogo voleo bunjevačku muziku, počeo je da je peva, kao i pesme uz tamburaše, ovo je postala njegova istinska strast.
Muzički talenat Zvonko nije nasledio od oca Stipana, već od svoje majke Mace, koja je bila izuzetno muzikalna. Svakodnevno je volela da pevuši prilikom obavljanja raznih poslova na salašu i u kući. Njegova majka se vrlo često pojavljivala na različitim zborovima i okupljanjima koji su se održavali u selu, gde bi pevala drugi glas. Zvonko je uživao slušajući je, trudeći se da nauči što više.
Zvonko Bogdan je mnogo voleo svoj rodni grad, u svom voljenom Somboru je završio osnovnu školu, nakon čega je upisao srednju Ekonomsku školu. Tokom srednje škole Zvonko se veoma zainteresovao za glumu, činilo se da mu je gluma u tom trenutku bila preča od pevanja. Uspeo je da dobije probni angažman u Narodnom pozorištu u Somboru, međutim kako je težio napretku, odlučuje u svojoj devetnaestoj godini da se preseli iz Sombora u ogromni Beograd.
Kako bi unapredio svoj talenat, preselio se u Beograd u kom je imao nameru da upiše tadašnju Pozorišnu akademiju, međutim, Zvonko Bogdan nije imao sredstava za život, te je morao da nađe način kako da opstane u ovom velikom i nepoznatom gradu. Rešenje svog problema video je u kafanama, za kratko vreme od kad se doselio u Beograd, Zvonko počinje da nastupa po kafanama.
Tokom nastupanja Zvonko shvata da je zapravo pevanje ono što ga ispunjava najviše, te da je ono njegov pravi i konačni izbor. Nastavlja sa svojim nastupima u drugorazrednm beogradskim kafanama sve do prve polovine 1960- ih godina, tačnije, sve do 1963. godine.
Nakon ovoga, Zvonko prelazi u malo uvaženiju kafanu “Union“ u kojoj je tokom sedamdesetih godina može se reći donekle bio afirmisan pevač. Zvonko Bogdan je tokom svojih kafanskih nastupa pevao samo stare, tradicionalne pesme, jer kako i sam kaže, nije umeo da peva ništa drugo.
U prestoničkom restoranu “Kalemegdanska terasa“ koji je bio poznat još u to vreme, Zvonko je imao svoj prvi javni nastup. Prilikom svog prvog javnog nastupa on je gostima izvodio svadbarske i tradicionalne pesme koje potiču iz njegovog rodnog kraja, ove pesme su ga tada proslavile i možemo slobodno reći da je po njima ostao prepoznatljiv i poznat sve do danas.
Zvonko Bogdan je bio veliki zaljubljenik i poštovalac izvorne muzike, takođe je bio i izuzetan interpretator iste, posebno izvorne muzike iz Bunjevačkog kraja, one u kojoj je i njegov otac naročito uživao. Ubrzo sam počinje da piše i komponuje pesme čija je tematika uglavnom bila vezana za žene, ljubav, život, kao i konje.
Već deceniju Zvonko ima svoju vinariju, a takođe je poznat po braku sa nekadašnjom glumicom Gizelom Vuković, koja je od njega bila starija 16 godina. Ne zna se tačno kada su se njih dvoje uzeli. Gizelu je najviše proslavila uloga tetke Line u popularnoj televizijskoj serije “Salaš u malom ritu“. Nekada poznata glumca, živela je na visokoj nozi, međutim poznato je da je u starosti živela u siromaštu sa svojom ćerkom Milicom i njenim autističnim detetom, u jednoj hotelskoj sobi koja ima svega 10 kvadrata. Ova nekada popularna glumica, umrla je u siromaštvu 2015. godine.
Muzička karijera Zvonka Bogdana, prvi hitovi
Sve do 1971. godine Zvonko je nastupao po različitim beogradskim kafanama, kao i restoranima, međutim, shvatio je da ne može na taj način da opstane u pevačkom poslu, te da mu je potrebno neko trajnije rešenje, s obzirom na porast broja kafanskih pevača i pevačica. Kako je konkurencije bilo sve više, zarada je bila manja.
Zvonko Bogdan od svoje kuće nije imao nikakvih prihoda, s obzirom da mu je iste godine preminuo otac. Kako bi pod hitno preuzeo nešto, odlučio je da komponuje svoju prvu pesmu pod nazivom “Ej salaši na severu Bačke“ (1971. godina), koju je na radiju Novi Sad otpevao i snimio. Zvonko je bio uplašen zbog kritika koje su mogle uslediti od tadašnjih vrsnih poznavalaca muzike i kompozitora. Zvonko je rekao da je ova pesma tamburaška numera koja je veoma stara i koju je on naučio u svom rodnom selu još kao dečak.
Ovu numeru Zvonko je snimio i objavio kao svoju autorsku, nakon toga odlučno je nastavio da piše i komponuje. Njegove pesme uglavnom su bile asocijacija na prostrane ravnice i stare salaše kojima su bogata Vojvođanska sela, kao i konjima koji jure. Njegov unikatan i prodoran glas davao je iskrenu emociju zbog čega je i postao miljenik publike.
Zvonko Bogdan je ubrzo snimio svoj prvi album, tačnije 1973. godine ga izdaje pod nazvom “Zvonko Bogdan“. Nakon ovog albuma usledili su albumi: iz iste godine “Biseri narodne muzike“, godinu dana kasnije objavljen je “Zvonko Bogdan peva za vas“, dve godine kasnije “Što se bore moje misli“, nakon kog je napravio manju pauzu sa objavljivanjem albuma. Naredni album bio je “Zvonko Bogdan i tamburaški orkestar Janike Balaže“ iz 1981. godine, a nakon njega, tri godine kasnije, usledila su tri albuma, jedan za drugim: “Legolas“, “Zvonko Bogdan“ i “Pesme i pesnici“.
Šest godina kasnije objavljuje album “Zvonko Bogdan“, nakon njega tek 2003. godine objavljuje albume “Rariteti“ i “Uspomene na vreme koje se sigurno ponoviti neće“; “Zvonko Bogdan- najveći hitovi“ iz 2005. godine i “Zvonko Bogdan- ova pesma refren nema“ iz 2012. godine.
Poznati pevač je 45 godina muzičke karijere obeležio 24. novembra 2013. godine velikim koncertom održanom u “Sava Centru“ u veleletnom Beogradu.
Prvivatni život Zvonka Bogdana
Zvonko Bogdan je svoju izabranicu, subotičanku Mariju, našao upravo u Beogradu. Oženio se Marijom sa kojom je 1974. godine dobio svoje prvo dete, sina Sigmunda, a dve godine kasnije i ćerku Evelinu. Zvonko se zajedno sa svojom porodicom odlučio za život u Subotici, gde su se i preselili 1980. godine. U Subotici žive i dan danas, gde već preko deceniju ima svoju vinariju, koja je uspela veoma brzo da stekne veliku reputaciju među ljubiteljima dobrog vina, kao i naravno poznavaocima istog.
Pored vinograda, Zvonko zajedno sa svojom porodicom može da se pohvali ergelom konja na salašu u Subotici. Kako kaže, najviše uživa vremenu koje provodi sa svojim unucima i konjima.
Kao najupečatljiviji trenutak u svojoj karijeri i njemu najznačajniji, Zvonko navodi susret sa naša dva književna velikama Momom Kaporom i Duškom Radovićem, koji su jednom prilikom došli u hotel “Union“ samo zbog njegvog nastupa.
Neke od najlepših i svakao najpoznatijih pesama koje je Zvonko Bogdan otpevao i napisao su: “Ko te ima, taj te nema“; “Osam tamburaša s’ Petrovaradina“; “U tem Somboru“; “Kupiću ti cipelice“; “A ti se nećes vratiti“; “Ej, salaši na severu Bačke“; “Šta li radi moja ljubav“ i mnoge druge.
Ime i prezime: Zvonimir Bogdan
Nadimak: Zvonko
Datum i mesto rođenja: 5. januar 1942., Sombor
Zanimanje: pevač, kompozitor, slikar, šansonjer, džokej
Visina: /
Težina: /
